Svi sveti je praznik u Rimokatoličkoj crkvi, a njome se slave svi sveci. Slavi se 1.novembra. U pravoslavnim crkvama ovaj se praznik slavi prve nedelje po Duhovima, i označava završetak uskrsnog dela liturgijske godine.
Spomen mučenika, zajednički različitim crkvama, počeo se slaviti od 4.veka. Prvi tragovi slavlja Svih svetih zabeleženi su najpre u Antiohiji i to upravo u nedelju nakon Duhova. Ovaj običaj naveden je i u 74. homiliji svetog Ivana Zlatoustog (407.) te se do danas zadržao u istočnim pravoslavnim crkvama.
Papa Grgur III. (731. - 741.) premestio je ovaj praznik na 1. novembar, kako bi se poklopio sa drevnim keltskim praznikom »Samhain« koji je označavao Novu godinu. Na taj je način odgovorio na zahteve irskih monaha.
Papa je iz tog razloga izabrao 1. novembar kao datum godišnjice posvete jedne kapele u bazilici sv. Petra relikvijama »svetih apostola i svih svetih, mučenika i ispovednika i svih savršenih pravednika koji počivaju u miru po čitavom svetu.«
U vreme Karla Velikog praznik je već bio izuzetno proširen, a kralj Luj Pobožni proglasio ga je 835. obaveznim praznikom. Proglas o tome izdat je »na zahtev pape Grgura IV. uz pristajanje svih biskupa.«
U kalendaru Katoličke crkve Svi sveti označeni su kao praznik, a ujedno su i neradni dan u Katoličkim državama. Među narodom obično se ovaj praznik povezuje sa obilaskom groblja i uređivanjem grobova, pa tako i spomenom na mrtve. Ipak, u Crkvi se Spomen svih vernih mrtvih ili Dušni dan obeležava dan kasnije, 2. novembra.
Osim u Katoličkoj crkvi, ovaj se praznik obeležava i u Engleskoj crkvi, kao i u mnogim evangeličkim crkvama, mada je tamo poprimio različite oblike, zavisno o dotičnoj Crkvi.