Dugo očekivana i najavljivana, 120 miliona dolara "teška" investicija u banjski kompleks u Bečeju, trenutno čeka odluku Suda.
Piše: Tijana Janković
Ranka Ivanoska, novinarka VOICE-a navodi da se investitorima iz Kuvajta, u planiranom paketu od preko 24 hektara gradskog građevinskog zemljišta namenjenog za prodaju, našlo i nešto više od sedam hektara vodnog zemljišta, inače neotuđivog javnog dobra, u državnoj svojini.
- Ispostavilo se da je Republika upisala pravo svojine na sebe, pravo korišćenja na opštinu Bečej, a opština Bečej, obzirom da ne može da se stara nad vodnim zemljištem, morala je da ga "prekrsti" u građevinsko - kaže ona. Kako dodaje Ivanoska, dokazivanje vlasništva nad ostrvom, pred sudom, usledilo je nakon što se služba Republičkog geodetskog zavoda oglušila o zahtev pokrajinskog pravobranilaštva da u roku od 30 dana ispravi grešku u katastru, a sudski spor se sada vodi pred Osnovnim sudom u Bečeju.
Kako i kada je promenjena namena ove parcele od vodnog u gradsko građevinsko zemljište, kako stoji u evidenciji Republičkog katastra nepokretnosti, nije poznato.
S druge strane, Milica Nešić, načelnica odeljenja za urbanizam, građevinarstvo, komunalne poslove i zaštitu životne sredine u opštini Bečej ističe da su takve promene moguće. - Promena iz recimo vodnog u građevinsko radi se planskom dokumentacijom, odnosno planska dokumentacija je osnov za promenu.
Šta je građevinsko zemljište?
Nešićeva objašnjava da je građevinsko zemljište, zemljište koje je određeno zakonom ili planskim dokumentom za izgradnju i korišćenje objekata, kao i zemljište na kojem su izgrađeni objekti u skladu sa zakonom. Može biti izgrađeno i neizgrađeno, te uređeno i neuređeno.
Građevinsko zemljište se koristi prema nameni određenoj planskim dokumentom, na način kojim se obezbeđuje njegovo racionalno korišćenje, u skladu sa zakonom.
- U opštini Bečej je do 1. decembra građevinsko zemljište bilo u nadležnosti JP "Direkcija" Bečej, ali obzirom da je ovo preduzeće, Odlukom Skupštine opštine Bečej, likvidirano, nadležnost se prenela na opštinsku upravu, na odeljenje koje se bavi imovinsko-pravnim poslovima. Način prodaje, oglašavanje, postupak otuđenja i zakup građevinskog zemljišta je propisan opštinskom Odlukom koja je dostupna na zvaničnom sajtu opštine Bečej - kaže Milica Nešić i pojašnjava da svako može da podnese zahtev za otuđenje ili zakupninu, koji se potom upućuje Veću i skupštini i ukoliko se usvoji, opština oglasi prodaju, odnosno izdavanje u zakup nekog građevinskog zemljišta. Na osnovu oglasa se podnose ponude, Komisija sprovodi postupak koji kasnije dolazi opet pred Skupštinu, da se usvoji i u slučaju pozitivne odluke, sklopi ugovor.
Iako zakon jasno kaže kako se raspolaže građevinskim zemljištem, izvor Mreže 021, koji je želeo da ostane anoniman, ističe kako gradsko građevinsko zemljište često dolazi u tuđe ruke, uz veće ili manje naknade, a neretko i besplatno.
- Najčešće se susrećemo sa nameštenim licitacijama gde se parcele prodaju po minimalnoj, odnosno početnoj ceni, te sa slučajevima gradnje na parceli i potom legalizacije izgrađenog objekta, čime se dolazi do vlasništva nad samim građevinskim zemljištem. Tu je i Uredba Vlade Republike Srbije iz 2015. godine, na osnovu koje, lokalne samouprave investitorima mogu da prodaju ili daju u zakup građevinsko zemljište bez naknade ili po nižoj ceni od tržišne. I pored toga što će investitori morati da dobiju saglasnost vlade, ipak se daje veliko ovlašćenje u ruke opština. Lokalne samouprave ovako imaju pravo da određuju ko će moći, a ko ne, da dobije ovakvo zemljište. Uredba svakako da može da ima pozitivan efekat i da dovede do većih investicija, ali lako može da odvede i do korupcije - navodi naš izvor.
Mišljenje javnosti je mahom slično, a opšti je utisak da građani više nikome ne veruju i da je pomak na polju korupcije - beznačajan. Istraživački tim sa Univerziteta u Tilburgu, sproveo je istraživanje o borbi protiv korupcije u Srbiji, čiji su rezultati nedavno objavljeni u knjizi "Politika borbe protiv korupcije u Srbiji".
Između ostalog, ovim istraživanjem je utvrđeno da se korupcija u Srbiji sve ređe prijavljuje, jer su građani obeshrabreni negativnim iskustvima - ili ne veruju da će prijavljivanje proizvesti bilo kakav efekat, ili strahuju da će prijavljivanje dovesti do represije nad onima koji su je prijavili. Iako je Srbija dvehiljadite godine započela proces evropskih integracija i od tada je u neprekidnim reformama sa novim obećanjima za svetliju budućnost, o nekim oblicima korupcije i dalje se ne sme javno pričati.
Ovaj tekst je proizveden u okviru projekta "Mreža 21" koji finansira EU. Sadržaj predstavlja odgovornost Radija 021 i ni na koji način ne odražava stavove Evropske unije.